Naar aanleiding van je vraag mail ik je nu. Niet zozeer omdat ik veel op je blog reageer, want dat heb ik nooit gedaan maar ik lees wel al je avonturen. Zwervend over het net ben ik op jouw blog terechtgekomen welke ik vanaf het begin af aan gelezen heb. Mijn zus is in November 2007 naar Zweden verhuisd (net onder Luleå - Norrbotten) alwaar zij vanaf het begin dat ze daar woont een blog bijhoudt. Nadat wij in de zomer van 2008 bij haar geweest zijn en onze eerste kennismaking gehad hebben met Zweden zijn we helemaal om. En sindsdien is elke zomervakantie benut geweest om dit mooie land te leren kennen. Nu begrijp ik ook waarom zij daarheen wilde en altijd al iets met dat land had, zij waren al vaak daar op vakantie geweest en de manier van leven en omgang met elkaar en de ruimte was voor hun de reden om weg te trekken uit het drukke Nederland. Toen er zich eenmaal de mooie mogelijkheid aandiende in de vorm van een baan voor mijn zwager was de beslissing ook gauw gemaakt en binnen 4 maanden waren ze verhuisd. Sinds dat ik met mijn gezin er geweest ben, begrijp ik heel goed waarom ze daar naartoe wilde. En natuurlijk is het niet altijd rozengeur en maneschijn en ook in Zweden moet je hard werken voor de kost. Alleen wat mij heel erg opvalt is dat men in Zweden nog daadwerkelijk werkt om te leven i.p.v. in het drukke Nederland waar men leeft om te werken. Ook het uiterlijk vertoon is totaal geen issue in Zweden terwijl hier in NL alles groter, mooier en duurder moet zijn als bij de buren lijkt het soms wel. Ik ben afgelopen september in een burn-out geraakt (o.a. door de stress van jaren op mijn werk) en dat heeft mij tot inkeer gebracht. Ik wil meer balans in mijn leven en wil niet meer leven om te werken. Op dit moment zijn wij dan ook bezig om alle mogelijkheden te bekijken om ook hier weg te trekken en ons te gaan vestigen in Zweden. Maar ja, alles valt en staat met een baan natuurlijk. Wat mij vooral opvalt in jouw blog is de wijze waarop jullie van alle kleine dingen kunnen genieten. De vogels in de tuin, de waardering voor de hulp van de buren, het genieten van de kleine dingen zoals gezellig onder elkaar eten en samen zijn. Het genieten van de mooie natuur om je heen. Dat is toch leven. Juist het genieten van de dingen om je heen en het ook daadwerkelijk kunnen waarderen en op waarde kunnen schatten. Dit zijn de dingen die ik in Nederland zo erg mis. Als ik gisteren besloten heb dat ik vandaag niet meer moet dan hoef ik het morgen niet eens meer uit te spreken want dan is mijn plek al ingenomen. Nu heb ik wellicht ook het nadeel dat ik in de Randstad woon (net onder Rotterdam) maar ook in de wat minder drukke delen van Nederland is het al zo. Er is in Nederland geen rust meer IN de mens waardoor de lontjes zeer kort zijn. Dit zijn de dingen die ik heel sterk ervaar als ik in Zweden ben. De meeste mensen zijn allemaal vriendelijk en behulpzaam en niemand uit enige vorm van opgejaagdheid of stress. En uiteraard besef ik dat dit ook wel eens nadelen kan geven maar toch... Ik lees momenteel ook veel boeken van mensen die de stap gemaakt hebben (bijv. de boeken van Ben & Nicole Heerland) en natuurlijk zie je daarin ook de mindere kanten terug en uiteraard is het leven wat je er zelf van maakt, maar een positieve omgeving om je heen waar je je lekker in thuis voelt is daarin ook heel belangrijk.
Beste Gon, hartelijk dank voor je mooie verhalen op de weblog, blijf alsjeblieft lekker schrijven want ik check je site bijna dagelijks.
Hartelijke groet van Jen
