Marijke


Hoi Gon,  

Een beetje bezwaard dat ik nu pas reageer, maar ik timmer niet zo aan de weg en schrijf niet zo makkelijk. Je herhaalde oproep doet me toch besluiten mijn gedachten, gevoelens  en belevenissen over en in Zweden op te schrijven. Ik "lurk" er namelijk lustig op los als het maar Scandinavie blogs zijn... en dan mag je wel eens wat terug doen. 

Al meer dan 38 jaar kom ik jaarlijks en vaak zelfs 2x per jaar in Zweden. Ik heb het land dan ook van alle kanten gezien en beleefd en denk de topografie beter te kennen dan menig Zweed. Reizen met kaart en zonder Tomtom is heel leerzaam. Ik was alleen nog nooit midden in de winter in het echte Noorden en ik was nog nooit in Stockholm..... Daar moet echt verandering in komen. 

Samen met een vriendin reisde ik 39 jaar geleden in een oud autotje met tent voor 6 weken naar het noorden van Noorwegen/Zweden. We hadden 6 weken zon! We liepen twee tochten van 5 dagen  in de Noorse fjell en de Zweedse fjäll bij Abisko. Abisko was toen nog alleen per trein bereikbaar en na 5 dagen lopen konden we langs de spoorrails de trein tot stoppen brengen om ons terug te brengen naar de plek waar onze auto op ons wachtte. Dat waren toch echt "andere tijden". De eerste looptocht eindigde aanvankelijk al na 600 m omdat we een hele dag besteden aan het determineren van alle mooie, spannende fjällflora. Maar het werkt loonde, want de rest van de vakantie waren we volleerd. Een aantal jaren op rij maakten we vergelijkbare tochten in Padjelanta, Pieljekaise en Storasjöfallet. Altijd in de meest unieke en mooiste landschappen die Europa rijk is. Overal was er op essentiële punten heel goed voor je gezorgd: een bruggetje, spangar (houten planken door moerassen), hutten met matrassen. Betalen kon je achteraf met een girobiljet.   

Met mijn huidige partner maakte ik weken lange kajaktochten op de Oostzee tussen Oskarshamn en Norrköping. We namen proviand voor 4 weken mee, kampeerden op onbewoonde eilanden, scheertjes en zelfs op stenen. Tijdens deze tochten leerden we heel goed de weersverwachting in het zweeds op de radio te verstaan.... Harde noodzaak want de planning van de tocht was echt afhankelijk van vooral de wind! Vaak gingen we met openbaar vervoer terug naar de auto die we met een gerust hart onbeheerd achterlieten. We bedachten in de relaxte zweedse sfeer zelfs niet dat het toch raar was  een auto zomaar te laten staan. Totdat we bij terugkeer in NL de wijkagent op bezoek kregen, die tevreden naar ons en de auto keek..."Jullie zijn gelukkig gevonden". Een oplettende Zweed had via de politie interpol gewaarschuwd dat de NL auto met kano imperiaal al een paar weken onbeheerd stond. We schaamden ons natuurlijk achteraf en waren dankbaar voor de goede zorgen. 

Maar de fjäll en het lopen bleef trekken dus het werden ook met mijn vriend weer looptochten in de fjäll maar ook op laaglandleden. En toen ontdekten we Gotland... In voorseizoen en naseizoen  (Mei en Oktober) brachten we steeds 4 weken daar door. Fietsen, wandelen langs de kust, vogels kijken, vlinders observeren, orchideen zoeken. Op de mooiste plekjes stonden we met ons kampeerbusje;  altijd rust, altijd stilte, altijd natuur om ons heen. 

Gotland
Ook wij hebben onze gedachten laten gaan over de aankoop van een huis op Gotland maar besloten toch om het kampeerbusje als tweede huis te beschouwen waardoor we makkelijk ook andere plekken in Zweden kunnen blijven bezoeken.

En nu ga ik voor het eerst van mijn leven voor 5  dagen naar Stockholm! Ik heb er enorm veel zin in en ga me laven aan veel musea, cultuur maar denk dat ik toch ook een dag naar een van de skärgardseilanden ga...

Mijn diep winters bezoek aan het hoge Noorden blijft op mijn verlanglijst maar je moet altijd wensen houden....  

Ik hoop nog lang van je informatieve, gezellige en boeiende blog te kunnen genieten.

Marijke

Gotland